Bouwen in Paramaribo 11
Door: Steven Gerritsen
Blijf op de hoogte en volg StevenenFrancis
30 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Bouwen in Paramaribo 11
Fase 5: doorbouwen aan het skelet.
De vorige verslagen staan op
www.stevenenfrancis.waarbenjij.nu: februari 2012,
www.stevenenfrancis2.waarbenjij.nu: november 2012,
www.stevenenfrancis3.waarbenjij.nu: april 2013,
www.stevenenfrancis4.waarbenjij.nu: oktober 2013 en maart 2014
Deze keer moet de constructie van de verdieping er op. Heb het hout al vooraf besteld en het zou de maandag nadat we aankomen geleverd moeten worden. Kijken of het weer lukt.
Peter, de broer van Francis is deze keer ook mee en die kan flink aanpakken dus dat wordt vlot werken. Een week later komt onze dochter Marjolein. Zal voor haar wel een beetje thuiskomen zijn want die is al 2 keer eerder in Suriname geweest en vind het helemaal te gek hier.
Weer een appartement gevonden wat in de buurt ligt. Een oud houten huis in de Moejejekreekstraat, nog geen 200 meter van de bouw af. Grote palmboom in de tuin waar je niet onder moet gaan staan want er valt gemiddeld iedere dag een flinke kokosnoot uit. De buren zijn Hindoestanen en de vrouw des huizes heeft een hele mooie bloementuin aangelegd waar ze iedere ochtend bloemblaadjes af plukt die ze op een grote schaal legt. Er zitten kolibries en nog veel meer andere vogels in die tuin. Een kolibrie op de film zetten lukt bijna niet want ze zijn te beweeglijk en snel. Meteen na aankomst gekeken of er een netwerk in de buurt is en bij de buurman gevraagd. We konden wel op zijn netwerk en hij heeft meteen het wachtwoord gegeven. Geen probleem!
Zaterdagavond zijn we aangekomen dus zondag meteen even naar het terrein kijken. Staat er nog goed bij. De vloerbalken die niet in de lijnolie staan zijn helemaal grijs. De poten en draagbalken zijn nog bruinig. Alles staat nog recht, er is niks krom getrokken in de 5 maanden dat het in de zon staat dus dat is mooi. Een soort slingerplant heeft wel een flink stuk van de vloer bedekt en is al tot bovenaan de windverbanden geklommen. En als ik goed kijk zie ik ineens allemaal kleine gaatjes in het hout. Ik schrik me dood. Dat hout wordt nu al opgevreten!!! Als ik beter kijk zie ik dat het vooral het spinthout is wat wordt aangetast. Veel kleine gaatjes en op sommige plekken ook grotere, ovale. Meteen op internet nagekeken bij houtaantasters en Basralocus. Blijkt er een of andere “Ambrosiakever” te zijn die oa vers spinthout van Basralocus lekker vind. Dat wil zeggen ze boren er gaatjes in en leven van schimmels in de gaatjes. Als het hout droogt sterven de schimmels af en verdwijnen de kevers. Gelukkig maar. Was even schrikken. De ovale iets grotere gaten zijn denk ik van de sluipwesp. Afijn, heb meteen bij een landbouwwinkel gif gehaald en een grote spuit. Ik zal ze krijgen, mijn mooie hout opeten!
Dus de les is: geen spinthout gebruiken. Maar hout zonder spint is bij forse afmetingen bijna niet te krijgen of vreselijk duur. Er is ook opvallend weinig kennis over hoe je dit moet aanpakken. Er wordt eigenlijk alleen nog maar in steen (holle betonblokken) gebouwd. Er zit alleen nog hout onder de kap en dit is meestal een oerwoud van kleine latten (1x3inch) die meteen in de carboleum worden gezet. Dat mag hier nog.
Maandag al het gewoekerde groen maar eens weg gehaald en de container geopend. Altijd weer spannend om die deuren na 5 maanden weer open te trekken. Meteen springen er een stuk of 10 kleine kikkertjes alle kanten op. Verder staat alles er nog: fietsen, trappen, werkbank, kruiwagen, steekwagen, pikhouweel, schop, voorhamer, enz. Precies zoals we het er in gezet hebben. Al het electrische gereedschap staat in een kruiwagen bij Unu Pikin in de werkplaats. Of ik m er gisteren heb neergezet.
Maandag: kijken of het hout komt. Aannemer Bishoen gebeld en jawel, net voor zonsondergang komt er een platte wagen vol hout. Niks uitladen, gewoon kiepen en er ligt weer een flinke lading hout op de grond. Is deze keer aardig recht en ik zie ook weinig spint (daar ga je dan op letten toch..). Meteen alle balken in de container en de poten op de vloer gelegd. Dinsdag komt de 2e , weer een wagen vol op het zand gekieperd.. De rest van de vloerbalken en de sporen voor het dak. De hele container ligt nu vol hout. Nou nog verwerken.
De volgende dagen samen met Peter de koppen er aan gezaagd en gehakt en dan het grote moment: hoe krijg je een poot van 3 meter en de middenpoten van 4,5 meter (100 kilo) vertikaal op de verdieping zonder kraan? Van alles uitgedacht maar uiteindelijk is er toch een simpele en veilige oplossing: een lange paal met bovenin een kettingtakel. De paal vastklemmen aan de onderkolom en je kunt de verdiepingkolom zo rustig omhoog hijsen met de kettingtakel. Duurt wel even want ik had eerder al uitgereken dat om 1 meter te hijsen je 70 meter ketting moet doorhalen, maar ja, gaat wel lekker beheerst en rustig zo. De eerste 2 palen staan!! Nou de rest nog en Peter heeft net z’n enkel verzwikt (of erger? Zijn net naar de eerste hulp geweest in het Academies ziekenhuis, gelukkig alleen verzwikt, moet paar dagen rustig aan doen). Maar ja, tis ook vakantie dus “no spang”.
Afgelopen donderdag een auto gehuurd om de draadeinden die ik per zeevracht verstuurd heb op te halen en eind van de dag naar Zanderij want dan komt Marjolein aan. Bij het afhaaladres van de zeevracht was het behoorlijk druk. Je levert je bon in en wacht dan op een bankje tot je wordt opgeroepen. Achter een balie wordt eerst je vracht neergezet en open gemaakt. Dan komt er een douanier en kijkt wat er in zit. Bij mij ging het om zo’n 50 rvs draadeinden in een bos van 35 kilo en een doos van 10 kilo met moeren en ringen. Tja, das wel vreemd. Dus wordt ik er meteen bijgeroepen: of ik een faktuur heb. Nee dus. Ligt thuis. Tja wordt moeilijk want ze moeten de waarde weten om te kijken of je invoerrechten moet betalen. Of ik even mee het kantoor in wil komen. Nou zul je het hebben. Niks draadeinden. Maar de man vraagt waar ik ze voor ga gebruiken. Ik laat mn pinpas zien met afbeelding van het huis en hij vind het een mooi huis. Nou, voor deze keer dan. Stempel erop en wegwezen. Daarna nog even wat houtzagerijen langs om te kijken of ze gekantrechte delen hebben voor het 1e dakvlak. Hout genoeg en niet duur. Levertijd 2 dagen dus eerst maar eens kijken of we het al geleverde hout weg kunnen werken voor de stapel nog groter wordt!
Nou, Fawakaa maar weer, wordt vervolgd.
Fase 5: doorbouwen aan het skelet.
De vorige verslagen staan op
www.stevenenfrancis.waarbenjij.nu: februari 2012,
www.stevenenfrancis2.waarbenjij.nu: november 2012,
www.stevenenfrancis3.waarbenjij.nu: april 2013,
www.stevenenfrancis4.waarbenjij.nu: oktober 2013 en maart 2014
Deze keer moet de constructie van de verdieping er op. Heb het hout al vooraf besteld en het zou de maandag nadat we aankomen geleverd moeten worden. Kijken of het weer lukt.
Peter, de broer van Francis is deze keer ook mee en die kan flink aanpakken dus dat wordt vlot werken. Een week later komt onze dochter Marjolein. Zal voor haar wel een beetje thuiskomen zijn want die is al 2 keer eerder in Suriname geweest en vind het helemaal te gek hier.
Weer een appartement gevonden wat in de buurt ligt. Een oud houten huis in de Moejejekreekstraat, nog geen 200 meter van de bouw af. Grote palmboom in de tuin waar je niet onder moet gaan staan want er valt gemiddeld iedere dag een flinke kokosnoot uit. De buren zijn Hindoestanen en de vrouw des huizes heeft een hele mooie bloementuin aangelegd waar ze iedere ochtend bloemblaadjes af plukt die ze op een grote schaal legt. Er zitten kolibries en nog veel meer andere vogels in die tuin. Een kolibrie op de film zetten lukt bijna niet want ze zijn te beweeglijk en snel. Meteen na aankomst gekeken of er een netwerk in de buurt is en bij de buurman gevraagd. We konden wel op zijn netwerk en hij heeft meteen het wachtwoord gegeven. Geen probleem!
Zaterdagavond zijn we aangekomen dus zondag meteen even naar het terrein kijken. Staat er nog goed bij. De vloerbalken die niet in de lijnolie staan zijn helemaal grijs. De poten en draagbalken zijn nog bruinig. Alles staat nog recht, er is niks krom getrokken in de 5 maanden dat het in de zon staat dus dat is mooi. Een soort slingerplant heeft wel een flink stuk van de vloer bedekt en is al tot bovenaan de windverbanden geklommen. En als ik goed kijk zie ik ineens allemaal kleine gaatjes in het hout. Ik schrik me dood. Dat hout wordt nu al opgevreten!!! Als ik beter kijk zie ik dat het vooral het spinthout is wat wordt aangetast. Veel kleine gaatjes en op sommige plekken ook grotere, ovale. Meteen op internet nagekeken bij houtaantasters en Basralocus. Blijkt er een of andere “Ambrosiakever” te zijn die oa vers spinthout van Basralocus lekker vind. Dat wil zeggen ze boren er gaatjes in en leven van schimmels in de gaatjes. Als het hout droogt sterven de schimmels af en verdwijnen de kevers. Gelukkig maar. Was even schrikken. De ovale iets grotere gaten zijn denk ik van de sluipwesp. Afijn, heb meteen bij een landbouwwinkel gif gehaald en een grote spuit. Ik zal ze krijgen, mijn mooie hout opeten!
Dus de les is: geen spinthout gebruiken. Maar hout zonder spint is bij forse afmetingen bijna niet te krijgen of vreselijk duur. Er is ook opvallend weinig kennis over hoe je dit moet aanpakken. Er wordt eigenlijk alleen nog maar in steen (holle betonblokken) gebouwd. Er zit alleen nog hout onder de kap en dit is meestal een oerwoud van kleine latten (1x3inch) die meteen in de carboleum worden gezet. Dat mag hier nog.
Maandag al het gewoekerde groen maar eens weg gehaald en de container geopend. Altijd weer spannend om die deuren na 5 maanden weer open te trekken. Meteen springen er een stuk of 10 kleine kikkertjes alle kanten op. Verder staat alles er nog: fietsen, trappen, werkbank, kruiwagen, steekwagen, pikhouweel, schop, voorhamer, enz. Precies zoals we het er in gezet hebben. Al het electrische gereedschap staat in een kruiwagen bij Unu Pikin in de werkplaats. Of ik m er gisteren heb neergezet.
Maandag: kijken of het hout komt. Aannemer Bishoen gebeld en jawel, net voor zonsondergang komt er een platte wagen vol hout. Niks uitladen, gewoon kiepen en er ligt weer een flinke lading hout op de grond. Is deze keer aardig recht en ik zie ook weinig spint (daar ga je dan op letten toch..). Meteen alle balken in de container en de poten op de vloer gelegd. Dinsdag komt de 2e , weer een wagen vol op het zand gekieperd.. De rest van de vloerbalken en de sporen voor het dak. De hele container ligt nu vol hout. Nou nog verwerken.
De volgende dagen samen met Peter de koppen er aan gezaagd en gehakt en dan het grote moment: hoe krijg je een poot van 3 meter en de middenpoten van 4,5 meter (100 kilo) vertikaal op de verdieping zonder kraan? Van alles uitgedacht maar uiteindelijk is er toch een simpele en veilige oplossing: een lange paal met bovenin een kettingtakel. De paal vastklemmen aan de onderkolom en je kunt de verdiepingkolom zo rustig omhoog hijsen met de kettingtakel. Duurt wel even want ik had eerder al uitgereken dat om 1 meter te hijsen je 70 meter ketting moet doorhalen, maar ja, gaat wel lekker beheerst en rustig zo. De eerste 2 palen staan!! Nou de rest nog en Peter heeft net z’n enkel verzwikt (of erger? Zijn net naar de eerste hulp geweest in het Academies ziekenhuis, gelukkig alleen verzwikt, moet paar dagen rustig aan doen). Maar ja, tis ook vakantie dus “no spang”.
Afgelopen donderdag een auto gehuurd om de draadeinden die ik per zeevracht verstuurd heb op te halen en eind van de dag naar Zanderij want dan komt Marjolein aan. Bij het afhaaladres van de zeevracht was het behoorlijk druk. Je levert je bon in en wacht dan op een bankje tot je wordt opgeroepen. Achter een balie wordt eerst je vracht neergezet en open gemaakt. Dan komt er een douanier en kijkt wat er in zit. Bij mij ging het om zo’n 50 rvs draadeinden in een bos van 35 kilo en een doos van 10 kilo met moeren en ringen. Tja, das wel vreemd. Dus wordt ik er meteen bijgeroepen: of ik een faktuur heb. Nee dus. Ligt thuis. Tja wordt moeilijk want ze moeten de waarde weten om te kijken of je invoerrechten moet betalen. Of ik even mee het kantoor in wil komen. Nou zul je het hebben. Niks draadeinden. Maar de man vraagt waar ik ze voor ga gebruiken. Ik laat mn pinpas zien met afbeelding van het huis en hij vind het een mooi huis. Nou, voor deze keer dan. Stempel erop en wegwezen. Daarna nog even wat houtzagerijen langs om te kijken of ze gekantrechte delen hebben voor het 1e dakvlak. Hout genoeg en niet duur. Levertijd 2 dagen dus eerst maar eens kijken of we het al geleverde hout weg kunnen werken voor de stapel nog groter wordt!
Nou, Fawakaa maar weer, wordt vervolgd.
-
30 Maart 2014 - 20:49
Annelinde :
Mooi verhaal weer pap! Gelukkig geen echte houtworm brr. Veel succes en plezier daar! We zitten hier al aan de derde barbecue van het seizoen :-) -
31 Maart 2014 - 11:53
Mo:
Heerlijk om te lezen! Spannend allemaal! Nog even en dan kom ik ook kijken :) -
31 Maart 2014 - 14:56
Jeel Schoeman:
Hoi Steven en Francis,
Ik zag waar jullie me bezig zijn en ik moest rageren want het ziet er nu al fantastisch uit met de uitgekiende constructie, mijn complimenten, zou je mij ook op de hoogte willen houden als het niet te veel moeite is want ik ben zeer gafscineerd door dat avontuur.
Ik hoop dat je mij niet al te brutaal vind met deze vraag.
Groeten, Jeel. -
31 Maart 2014 - 21:43
Ellen:
Hai Lieffies, wat een avontuur weer! En wat leuk die foto's. Fijn dat jullie nu met z'n vieren zijn. Bijna jarig marjo!!! Heel veel plezier en doe ook RUSTIG aan. Nou ja zinloos om te roepen natuurlijk. Hier is het iedere dag zaaaaaaaaalig weer, geniet als een gek van het zonnetje. Kussies en veel plezier, Ellenst
-
31 Maart 2014 - 22:03
Mariel En Bas:
Leuk om deze verhalen te lezen. Oh en wat hebben wij gelachen toen we zagen staan: Peter en ziekenhuis! Het zal ook eens een keer niet zo zijn (grapje)! Gelukkig viel het mee, fijne weken nog en werkse samen! -
01 April 2014 - 19:37
Anita Dirix:
Leuke foto's, toh een beetje hardship lijkt me....pas op met je duimen.
groet
Anita -
02 April 2014 - 10:05
Rogier:
Steef, heerlijk verhaal.
Alles in het Stationsgebied loopt natuurlijk in de soep, maar ach. Houtworm is erger!
Geniet ervan daar. -
12 April 2014 - 23:24
Nicole En Karin:
Schiet nu toch al behoorlijk op voor je het weet kun je gordijntjes ophangen!!! Nu nog een week en dan weer terug? Geniet er nog van en niet te hard werken!!!
Groetjes van Nicole en Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
