Bouwen in Paramaribo 13
Blijf op de hoogte en volg StevenenFrancis
20 April 2014 | Suriname, Paramaribo
Bouwen in Paramaribo 13
Zo, het zit er weer op. Morgen weer terug vliegen. De spullen die hier kunnen blijven staan weer in de container: 3 fietsen, de waterkoker, een ventilator, veel handdoeken en t-shirts (je gebruikt er hier minimaal 3 per dag). Afscheid genomen van de vriendelijke Hindoestaanse buren (hij houdt niet van Nederland, zij plukt iedere ochtend bloemblaadjes voor het ochtendgebed, de vlaggen zijn vorige week ververst, jammer dat wij niets hebben om mooie vlaggen uit te hanen, behalve dan Koninginnedag (Koningsdag, krijg het mn strot nog niet uit)). Nog even een paar dagen geluierd bij Guesthouse Zin, veel e-readen en slapen.
Het leggen van de zeilen (5-stuks) op het dak was een zware klus. Hebben we 3 dagen over gedaan. Maar het zit er redelijk vast op dus wie weet houden ze het 6 maanden vol. Het ziet er imposant uit. Wat een klus was het en aan de andere kant: het is eigenlijk alleen maar lucht. De contouren zijn gezet. Een stel latten en poten die net doen of ze een huis zijn. Er moet nog veel gebeuren.
Ik heb al een ervaren dakdekker die straks de zinkplaten kan leggen (als ie op komt dagen want dat is z’n mindere kant blijkbaar) en Fabian (zit nog op school maar nu al de beste timmerman in Paramaribo) die me nu ook geholpen heeft wil ook graag weer aan de slag straks. De laatste zending vloerbalken heb ik teruggestuurd: te krom en te veel spinthout. De chauffeur was dezelfde die de eerste lading 4 weken terug gebracht heeft en stond met grote ogen naar het volbrachte werk te kijken. Hij was ook gek op hout, had vroeger als kleine jongen meegeholpen met het schilderen van de houten korjalen bij de rivier. Wist ook hoe te breeuwen met breeuwsel (“werk”, geplozen touw) en stopverf. Dat de lading terug moest interesseerde hem niks. Niet zijn probleem. Ik ga de volgende keer gewoon zelf naar de zagerij en zoek het hout gewoon uit. Ik heb nu niet meer van die bijzondere afmetingen nodig maar standaard werk. Levertijd 2 dagen. Vanavond nog 1 keer naar de Waterkant, bamikip met kipsaté eten, de laatste djogo(-s) drinken, nog even lekker in de warme wind zitten en het grote scala aan geuren opsnuiven die je neus hier prikkelen. Dat mis ik wel in Nederland. We ruiken niks meer en als we dan toch wat ruiken is het meteen stinken en moet het uitgebannen! Er is niks lekkerders dan de geur van de kombinatie van kruiden, bloemen en riool.
Groeten uit Paramaribo,
Fawakaa!
Zo, het zit er weer op. Morgen weer terug vliegen. De spullen die hier kunnen blijven staan weer in de container: 3 fietsen, de waterkoker, een ventilator, veel handdoeken en t-shirts (je gebruikt er hier minimaal 3 per dag). Afscheid genomen van de vriendelijke Hindoestaanse buren (hij houdt niet van Nederland, zij plukt iedere ochtend bloemblaadjes voor het ochtendgebed, de vlaggen zijn vorige week ververst, jammer dat wij niets hebben om mooie vlaggen uit te hanen, behalve dan Koninginnedag (Koningsdag, krijg het mn strot nog niet uit)). Nog even een paar dagen geluierd bij Guesthouse Zin, veel e-readen en slapen.
Het leggen van de zeilen (5-stuks) op het dak was een zware klus. Hebben we 3 dagen over gedaan. Maar het zit er redelijk vast op dus wie weet houden ze het 6 maanden vol. Het ziet er imposant uit. Wat een klus was het en aan de andere kant: het is eigenlijk alleen maar lucht. De contouren zijn gezet. Een stel latten en poten die net doen of ze een huis zijn. Er moet nog veel gebeuren.
Ik heb al een ervaren dakdekker die straks de zinkplaten kan leggen (als ie op komt dagen want dat is z’n mindere kant blijkbaar) en Fabian (zit nog op school maar nu al de beste timmerman in Paramaribo) die me nu ook geholpen heeft wil ook graag weer aan de slag straks. De laatste zending vloerbalken heb ik teruggestuurd: te krom en te veel spinthout. De chauffeur was dezelfde die de eerste lading 4 weken terug gebracht heeft en stond met grote ogen naar het volbrachte werk te kijken. Hij was ook gek op hout, had vroeger als kleine jongen meegeholpen met het schilderen van de houten korjalen bij de rivier. Wist ook hoe te breeuwen met breeuwsel (“werk”, geplozen touw) en stopverf. Dat de lading terug moest interesseerde hem niks. Niet zijn probleem. Ik ga de volgende keer gewoon zelf naar de zagerij en zoek het hout gewoon uit. Ik heb nu niet meer van die bijzondere afmetingen nodig maar standaard werk. Levertijd 2 dagen. Vanavond nog 1 keer naar de Waterkant, bamikip met kipsaté eten, de laatste djogo(-s) drinken, nog even lekker in de warme wind zitten en het grote scala aan geuren opsnuiven die je neus hier prikkelen. Dat mis ik wel in Nederland. We ruiken niks meer en als we dan toch wat ruiken is het meteen stinken en moet het uitgebannen! Er is niks lekkerders dan de geur van de kombinatie van kruiden, bloemen en riool.
Groeten uit Paramaribo,
Fawakaa!
-
21 April 2014 - 16:36
Wim:
Wahw Dat ziet er al flink uit. Groot en inderdaad ook hoog.
Goed gedaan hoor !! -
21 April 2014 - 19:34
Marjolein:
Wow, dat ziet er al echt uit! Fantasties mooi en ook al de vorm van het dak. Het gaat er op lijken! Hardstikke leuk!
Marjoxxxx -
28 November 2014 - 22:02
Rob Van Der Zon:
Goh, man m'n handen jeuken. En niet het minste hout ook!
Lijkt wel iets van mahonie o.i.d. en dan met zo'n geboute constructie, dat gaat geen kant op.
Ik heb geen idee hoe dat zit met het ongedierte. Je had al een behandeling met olie en andere zooi achter de rug maar hoe zit dat als je een paar jaar weg zou zijn?
Is dat hout een beetje te betalen daar?
En de dakplaten, is dat damwandplaat of gelakt zink? Zink hoef je niet te lakken toch?
Ik ben zeer benieuwd wat je daar geflikt hebt en ik moet zeggen, een pied de terre waar je trots op kunt zijn.
Groeten,
rob -
25 Maart 2015 - 16:01
Kemneth Schoon:
Beste mensen,
Mag ik keertje kom kijken naar jullie woning. Ik zou graag een houten woning willen bouwen.
Groetjes,
Kenneth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
